ECB verlaagt rente voor het eerst in vijf jaar. Wat betekent dit voor u?

Zijn we hiermee vertrokken voor een reeks van aaneensluitende rentedalingen? De kans is zeer klein. Het inflatiebeest lijkt immers moeilijker te temmen dan eerder verwacht. Een paar dagen voor de ECB-meeting, tikte de Europese inflatie nog af op 2,6% jaar op jaar. Hoger dan een maand eerder (2,4%) maar ook hoger dan geanticipeerd door de markten en analisten (2,5%).

Vooral de dienstensector sprong in het oog, met een inflatiecijfer van maar liefst 4,1% in mei. De verschillende loononderhandelingen in de Europese lidstaten (en niet in het minst de Duitse) en dit in zeer krappe arbeidsmarkten, speelden hier zeker een rol.

Bovendien verhoogde de ECB ook haar eigen inflatieverwachtingen voor zowel dit jaar (van 2,3% naar 2,5%) als voor 2025 (van 2,0% naar 2,2%). De zoektocht naar de neutrale rente (het renteniveau waarop de economie kan groeien, zonder een overdreven inflatiedruk) lijkt dus ook voor de ECB nog niet voorbij.

Met Europese werkloosheidcijfers die op een dieptepunt staan (6,4%), een Duitse maakindustrie die stilaan licht aan het einde van de tunnel ziet, een consument die meer spendeert en gestegen exportcijfers, doet de Europese economie het ook beter dan begin dit jaar verwacht. De ECB rekent nu op een groei van 0,9% voor 2024 (eerder 0,6%) en stelde voor 2025 het groeicijfer slechts marginaal bij (1,4% versus 1,5% eerder).

Een hardnekkige inflatie en een economie die zich sterker houdt dan verwacht: een nieuwe renteknip in juli zit er dus duidelijk niet aan te komen. Het lijkt er eerder op dat de ECB de tijd heeft om in zomerreces te gaan. De financiële markten kijken voorzichtig naar september als mogelijk tijdstip voor een tweede renteverlaging. Die tweede renteknip in 2024 lijkt er dus nog zeker aan te komen, maar een eventuele derde blijft een dubbeltje op z’n kant. Daarvoor zouden we misschien wel moeten wachten tot na nieuwjaar.

Uiteraard blijft ook het beslissingstraject van de Federal Reserve belangrijk voor de ECB. Als de Fed langer dan voorzien zou wachten met haar renteverlagingen zal dat ongetwijfeld beginnen wegen op de eurodollar koers. Een zwakkere euro is dan misschien wel goed nieuws voor de Europese export, voor Lagarde en co betekent dat duurdere importprijzen, wat opnieuw (geïmporteerde) inflatiedruk zou creëren en dus ook kopzorgen voor de ECB.

Hoe dan ook: de ECB-bocht is genomen. Voor Lagarde en haar team ligt nu een hobbelige weg op zoek naar de neutrale rente en dit in een klimaat van geopolitieke spanningen. Data-gedreven en dus misschien een versnelling lager, maar Europa lijkt op weg naar lagere kortetermijnrentes die moeten leiden naar het einde van de inverse rentecurve. Zeker gezien de lange termijnrentes de afgelopen maanden terug wat hoger gingen, vooral gedreven door de inflatiecijfers.

De eerste ECB-stap is dus minder goed nieuws voor spaarders die op korte termijn beleggen en goed nieuws voor zij die op korte termijn ontlenen. Onze boodschap blijft steeds dezelfde: leg niet alle eieren in één mand. Wie vandaag over een ruime cashbuffer beschikt en een langere beleggingshorizon heeft, kijkt best ook eens naar een spreiding op de langere termijn.

Wijzelf noteren alvast de ECB-vergadering van 12 september met stip in onze agenda.