‘Ik ben opgegroeid met boeken om me heen. Mijn vader werkte jarenlang als vertegenwoordiger en verkoopleider in het boekenvak. Hij was ook een tijdje commercieel directeur bij de Standaard Uitgeverij. Uiteindelijk richtte hij zelf een distributiebedrijf op en verdeelde hij boeken in Vlaanderen en Nederland. Ik herinner me nog dat ik samen met mijn zus op zaterdagvoormiddag in het grote magazijn mocht rolschaatsen. Magische momenten tussen de vele boeken waren dat. We gingen ook elk jaar mee naar de boekenbeurs om er een handje te helpen. Boeken hoorden bij mijn jeugd. Maar de ambitie om zelf in de boekenwereld te werken was er lange tijd niet.
Totdat ik na twaalf stielen en dertien ongelukken toch de kans kreeg om als vertegenwoordiger en account manager in de boekenbusiness aan de slag te gaan. Ik leerde de interne keuken van het boekenwereldje kennen en begon me al snel vragen te stellen bij hoe boekhandels met boeken omgingen. Zo vroeg ik me af waarom boeken er altijd in een kast moesten staan. De meeste boekhandels waren in mijn ogen bibliotheken met een kassa. Toen ik in diezelfde periode een prachtig kinderboek ging voorstellen aan de inkoper van een boekhandel, reageerde hij meteen super enthousiast maar besloot hij alsnog om het boek niet aan te kopen. Het boek was namelijk een halve meter groot en paste niet in zijn kasten. Ik kon mijn oren niet geloven. Maar zo ging het er vaak aan toe.
Op de boekenbeurs lagen de boeken wel mooi op tafels uitgestald. In boekhandels kon dat niet. Ik vond dat zo’n gemiste kans. En ja, ik snap de beweegreden wel. Er zijn zoveel boeken. Maar is het een must om als boekhandel 20 000 titels op voorraad te hebben? Neen toch. Ik wantrouw restaurants met een menukaart van 20 pagina’s. Dat is met een boekhandel net zo. Klanten verliezen hun weg. Ze willen vooral geïnspireerd worden. En zijn ze toch op zoek naar een specifiek boek, dan kan je dit als boekhandelaar gemakkelijk bestellen.
De boekhandel van mijn dromen
De droom om zelf een boekhandel naar mijn goesting en visie te beginnen, werd in de loop der jaren alleen maar groter. ‘Waarom jaag je die droom nu niet eens écht na?’ vroeg mijn vrouw me op een dag. Dat was in 2011. We hadden net de bankencrisis achter de rug. Het e-book werd steeds populairder. Ik bleef twijfelen. Totdat een neef van mijn vader die eveneens een boekhandel had me het nodige duwtje in de rug gaf. Zijn enthousiasme trok me over de streep. De eerste steen van Stad Leest in hartje Antwerpen werd toen gelegd.
Ik wil als eigenaar van een boekhandel ergens voor staan. Een bepaalde sfeer uitstralen. Een bepaald publiek aantrekken. Meer doen dan zomaar boeken verkopen. Op onze eerste locatie vertaalde zich dat vooral in een grote open ruimte met zorgvuldig uitgekozen boeken die ik op tafels presenteerde. Het gevoel van ruimte en rust was voor mij heel belangrijk. Stad Leest moest een plek zijn waar je als boekenliefhebber ongedwongen kon binnen- en buitenwandelen. Deze aanpak viel duidelijk in de smaak. Ik had al snel een groep vaste klanten die graag langskwam om de sfeer op te snuiven en te snuisteren tussen onze zorgvuldig uitgekozen boeken.
Creatief uit noodzaak
Het smaakte naar meer. En meteen ook naar een plek waar ik nog meer mijn ding kon doen. We verhuisden naar een groter pand. The sky was the limit, dachten we. Niets zou ons tegenhouden om van Stad Leest een nog groter succes te maken. Maar dat was buiten corona gerekend. Twee dagen voor de lockdown begonnen we aan de verbouwingen. En dan ineens moest het hele land op slot. Een gigantische domper op de feestvreugde. Wat nu? Ik zag het even niet. Maar uiteindelijk dwong deze onvoorziene noodsituatie ons om extra creatief uit de hoek te komen.
We lieten onze klanten via Instagram weten dat Stad Leest hen graag doorheen de lockdown wilde helpen. Wij hadden de boeken, zij hadden de tijd. Een perfecte combinatie. Bestelden ze in Antwerpen voor 15.00 uur een boek, dan bracht ik met de bakfiets nog diezelfde dag het boek tot bij hen thuis. Die allereerste dag kregen we al tien bestellingen binnen. Op dag twee waren dat er 100. Het stopte niet. We haalden ons personeel terug uit hun technische werkloosheid en fietsten ons doorheen de lockdown. Dat beperkte de schade voor een stukje. Maar vooral de geloofwaardigheid en het engagement naar onze klanten was zo belangrijk.
Meer dan enkel boeken
Intussen zitten we al een tijdje op onze nieuwe prachtige locatie. Stad Leest groeide uit tot meer dan zomaar een boekhandel. Zo hebben we een Stad Leest café waar mensen rustig kunnen genieten van een kop koffie of aperitiefje. We verkopen ook vinyl. We organiseren events. Zo kwam de bekende Israëlisch-Britse kok Yotam Ottolenghi bij ons langs. Het werd een onvergetelijke avond. Ook LP Releases vinden hier soms plaats. De nieuwste plaat van Ruben Block, zanger van Triggerfinger, werd hier aan de pers voorgesteld. Stad Leest is nu een mix van een cultuurcentrum, een winkel en een fijne ontmoetingsplek. Vrienden lopen elkaar hier op zondag tegen het lijf om dan samen een glas in ons café te drinken. Het doet me telkens weer deugd om dergelijke dingen te zien gebeuren.
Ik geloof echt dat een boekhandel dergelijke nevenactiviteiten nodig heeft om vandaag overeind te blijven. Enkel boeken verkopen is niet meer genoeg, vrees ik. Ook als boekhandelaar is creatief blijven denken en innovatief uit de hoek komen een absolute must.’
