‘Ik ben in een nest van ambtenaren en arbeiders geboren. Het ondernemen zat duidelijk niet in ons DNA. Een ijkpunt had ik dus niet toen ik besloot om na mijn grafische studies en enkele jaren werken bij Skynet en Keytrade Bank een webdesignbedrijf met twee collega’s op te starten. Het begin van een nieuw hoofdstuk. Plots was ik de eerste ondernemer van de familie. En met succes.

Ons bedrijfje Marlon deed het goed. De opdrachten kwamen vlot binnen. Maar na enkele jaren ging het met mij iets minder. Webdesign bleek mijn ding niet meer. Die constante deadlines, de ene opdracht afsluiten om zo snel mogelijk aan een ander te beginnen. Ik had het er moeilijk mee. Dus stapte ik uit de zaak. Zonder spanning of discussie, gewoon omdat de werkwijze me niet meer lag.

Het toeval wil dat ik niet in diezelfde periode iemand leerder kennen die bezig was met het digitaliseren van de maaltijdcheques. Hij had een programmeur nodig om dit te ontwikkelen. Ik werd uiteindelijk aandeelhouder van Monizze.

Na enkele jaren verkochten we het bedrijf aan een Franse groep. Twee jaar later besloot ik om er weg te gaan. Ik miste het kleinschalige van vroeger. Sindsdien werk ik nu als zelfstandig IT’er voor verschillende opdrachtgevers. Gek genoeg vroeg Monizze me opnieuw voor een project van anderhalf jaar.

Ik ben een dromer. Chocolade is al een tijdje mijn grote passie. Ik volgde een opleiding en maak nu al mijn eigen pralines. Het zou fantastisch zijn om ooit een chocoladebedrijf te kunnen opstarten in het buitenland. Kleinschalig. Net groot genoeg om ervan te kunnen leven. En dan heel graag in Spanje. Het lijkt me heerlijk om daar een leven op te bouwen. Na dit project wil ik daar absoluut mijn werk van maken.

Ik startte bij Skynet aan de helpdesk. Ook wat de taal betreft werd ik in het diepe gegooid. Franstalige klanten moest ik perfect te woord kunnen staan. Dat ging stroef in het begin. Het kostte me moeite. Maar al doende leerde ik veel. Heel veel zelfs.

Ik werk nu nog steeds voornamelijk in het Brusselse. Ik word dagelijks met Franstalige mensen geconfronteerd. Ik voel steeds weer dat ik net door mijn kennis van het Frans vaak een streepje voor heb. Bij het negociëren bijvoorbeeld. Of het perfect begrijpen wat klant A of klant B wil.

Als ondernemer in België word je vroeg of laat met de Franse taal geconfronteerd. Het is een meerwaarde als je daarop voorbereid bent. Investeer in je talenkennis. Leer de andere landstaal. Het kennen van een taal opent deuren. En dat geldt dubbel en dik in een land waar verschillende talen gesproken worden.

De klant als centrum

Ik heb in de loop der jaren geleerd dat de klant de hoofdrolspeler is in elke samenwerking. Uiteraard wil je als ondernemer blijven innoveren en met nieuwe dingen uitpakken. Maar als de klant hierin niet meewil, sta je nergens.

Ga er nooit zomaar vanuit dat de klant zit te wachten op wat jij op de markt wilt brengen. Het is verleidelijk om zo te denken maar als ondernemer kan je zo al snel bedrogen uitkomen. Zet niet jezelf maar de klant centraal. Denk en ontwikkel vanuit de klant. Luister naar de klant en ga pas dan aan de slag. Jij bedenkt en creëert niet voor jezelf maar om het de klant gemakkelijker te maken. Customer centric denken, zo heet dat met een iets moeilijker woord. Maar ik geloof er heilig in. Klant is koning, zeggen ze toch? Ze slaan de nagel op de kop.’