‘Ik studeerde voor apotheek om later les te kunnen geven in het hoger onderwijs. Tenminste, dat was het plan. Maar toen ik tijdens mijn laatste jaar aan de universiteit stage liep in een apotheek, besefte ik dat mijn plaats ‘achter de toonbank’ was. Ik vond het fantastisch om in een apotheek te kunnen meedraaien.
Na mijn studies ging ik aan de slag bij een groot farmaceutisch bedrijf. Ik werkte in verschillende apotheken en bouwde zo op korte tijd veel ervaring op. Na vijftien jaar kreeg ik de kans om de apotheek van mijn schoonvader over te nemen. Een geschenk uit de hemel waar ik nog altijd dankbaar voor ben.
Plots had ik twee petten op. Ik was niet alleen apotheker maar ik leidde meteen ook een klein bedrijfje. Een interessante combinatie, vond ik. Ik luisterde als zorgverstrekker naar mijn patiënten en gaf hen advies. Ik was daarnaast ook bedrijfsleider die instond voor het personeelsbeheer en het commerciële aspect van de apotheek. Het feit dat ik als zelfstandige mijn eigen baas was en zelf beslissingen kon en mocht nemen, werkte voor mij extra motiverend. Ook al kwamen er de voorbije jaren heel wat uitdagingen op mijn pad.
Een andere rol
‘Corona bijvoorbeeld. Niemand had dit zien aankomen. We werden met z’n allen in snelheid gepakt. Een stresserende periode. Zo waren er al vrij snel voorraadproblemen. We moesten zelf op zoek naar mondmaskers en ontsmettingsgels. Maar dit was niet alles. Onze rol als eerstelijnszorgverstrekker werd bijzonder groot. Patiënten durfden niet meer naar hun huisarts, dus kwamen ze bij ons aankloppen. Want dit kon zonder afspraak, van maandag tot zaterdag. Hun stress en angst vingen wij op. Dat was niet altijd even gemakkelijk.
Gelukkig kon de apotheek al die tijd open blijven. Andere collega’s hadden dit geluk niet en moesten noodgedwongen sluiten. Wij bleven er voor onze klanten zijn en werden een soort van vertrouwenspersoon. Het gaf me enorm veel voldoening om nog meer in de rol van advies- en dienstverlener te kruipen. Geen gemakkelijke periode, maar ik kijk er toch met een positief gevoel op terug.
Wilskracht en aanpassingsvermogen
Het is de aard van het beestje, denk ik. Ik ben van nature een positief ingesteld iemand. Ook vandaag bevinden we ons in moeilijke en onzekere tijden. Maar ook nu weer heb ik het gevoel dat ik in een bevoorrechte positie zit. Mijn energiefactuur is veel minder hoog dan die van een bakker of slager. De stijging van de energieprijzen heeft uiteraard een impact, maar ik zie het vooral als de ideale gelegenheid om bepaalde dingen in vraag te stellen en aan te passen. Het is goed om ook af en toe je levenswijze onder de loep te nemen en de prioriteiten eventueel aan te passen. En ja, dat vereist soms wat wilskracht. Maar jezelf aanpassen aan veranderende omstandigheden is vaak de sleutel tot succes. Dat heeft het verleden ons al meermaals geleerd.
Ik probeer zelf rustiger en bedachtzamer te zijn. Zowel thuis als in de apotheek houd ik de uitgaven in het oog en ga ik op zoek naar alternatieven als het prijskaartje te hoog blijkt. Ik maak ook deel uit van een discussiegroep met collega’s. We willen samen een proefproject opstarten om op een ecologisch verantwoorde manier als apotheek te werken. We werken rond vier pijlers: energie en gebouwen, transport en leveringen, ecologisch verantwoorde aankopen en afvalbeheer én duurzaamheid op managementvlak en in klantenrelaties. Zo bekijken we momenteel hoe we als apotheek onze CO2-uitstoot kunnen verlagen.
Zie het negatieve niet als een obstakel, maar als een uitdaging. Dat heb ik nog maar eens geleerd sinds corona. Stilstaan is achteruitgaan. Dat is zeker zo in tijden van crisis. Neem initiatief. Bedenk oplossingen. Blijf niet bij de pakken zitten. Niets doen is op dergelijke momenten geen optie.
Samen sterker
Ik ben ook lid van een beroepsvereniging. Dat werkt erg motiverend. Ik voel me gesteund door collega’s. We kampen allemaal met dezelfde problemen. Je staat sterker als je samen oplossingen bedenkt. We vinden ons samen opnieuw uit, zeg maar. Dat voelt een pak comfortabeler dan als je er helemaal alleen voor staat. Ik heb echt nood aan collega’s om ideeën uit te wisselen. Het geeft me een boost als ik in een dipje zit. Het helpt me echt om verder te gaan en de moed niet te laten zakken. Want dat weiger ik. Het leven als apotheker is te mooi. Ik wil daar graag nog zo lang mogelijk van genieten.’
