Wim Peeters: ‘We begonnen jaren geleden als klein familiebedrijf. Mijn grootouders kwamen allebei uit een landbouwersgezin. Ze kweekten groenten en brachten die in de omliggende dorpen rond met de bakfiets. Ze startten ook hun eigen groothandel in groenten en fruit. Op een bepaald moment werd hun eigen kweekvolume te klein. Ze hadden een forum nodig om aan meer producten te komen en zo lagen ze mee aan de basis van de veiling in St-Katelijne-Waver. Mijn grootvader had al snel door dat een groothandel niet het beste verdienmodel was. Rechtstreeks aan de klant leveren kon interessanter zijn en zo begon hij met de rijdende winkelwagens van Peeters-Govers die vooral in de Kempen enorm bekend zijn geworden.

Vanaf de jaren 60 werden de mensen mobieler en verdween geleidelijk de behoefte om thuis geleverd te krijgen. De klanten konden zich verplaatsen naar een vast verkooppunt. Ook die evolutie had mijn grootvader door en hij begon met vaste groentewinkels. Die breidden uit tot de familie eind jaren 80 zes supermarkten had, naast 86 rijdende winkels. In de loop van de jaren 80 ontstond er zelfs opnieuw een groothandel om aan de vraag van restaurants en horeca te voldoen. Peeters-Govers werkte zo via drie verschillende kanalen.

Intussen zitten we aan de derde generatie die het familiebedrijf nog steeds met goesting en enthousiasme runt. Mijn neef Jan en ik begonnen er in eerste instantie als loontrekkende.

Omdat we allebei in loondienst werkten, kregen we ook dezelfde verloning én de voordelen van alle aard in dezelfde categorie. Dezelfde gsm of laptop en firmawagen bijvoorbeeld. Er was op dat vlak weinig speelruimte. Het beperkte ons in wat we zelf écht wilden. Dus stelde ik de familie in 2011 voor om een managementvennootschap op te richten. Na enige aarzeling zag ook de familie in dat dit om meer dan één reden een goed idee was. Dankzij onze managementvennootschap kunnen we zelf beslissen hoeveel loon we onszelf uitkeren, hoeveel we investeren en sparen, maar vooral hoe we ons geld beheren. Jan en ik factureren aan de vennootschap en daarna hebben we de vrijheid om onze financiën af te stemmen op wat we zelf belangrijk vonden.

Jan en ik namen het familiebedrijf uiteindelijk over. We zijn momenteel nog steeds met twee vennoten. De vennootschap vermijdt een hoop discussies. Iedereen werkt onder dezelfde voorwaarden, maar privé doe je met je centen wat je wil. Het blijkt nog steeds een ideaal kader om mee te werken. Het komt de relatie alleen maar ten goede en zorgt er mee voor dat deze op lange termijn kan worden voortgezet.

Onder ons managementvennootschap hangt ondertussen een structuur van een 35-tal andere bedrijven. Blauw Bloed bijvoorbeeld. Dat is een gezamenlijke holding van Peeters-Govers en een vastgoedontwikkelaar waaronder een gedeelte van onze winkels van Albert Heijn die wij uitbaten gevestigd zijn.

Ik ben al jaren als privépersoon klant bij Bank Van Breda. Met hun steun kon ik enkele mooie projecten realiseren. We delen dezelfde visie. Ik voelde ook meteen dat ze in me geloofden. Dat overtuigde me om met mijn privéluik volledig over te stappen. Bank Van Breda kwam op het juiste moment op mijn pad.

Samen met de bank tekende ik een loopbaantraject uit. Waar wil ik op welk moment in mijn leven staan? Wat heb ik nodig als ik ooit stop met werken? Wat moet ik hiervoor nu al doen? Ik ben iemand die graag op verschillende fronten werkt. Ik heb uiteraard een beleggingsportefeuille die via Bank Van Breda door zusterbank Delen Private Bank beheerd wordt. Ik investeer ook via de vennootschap in enkele privéprojecten in vastgoed, in start-ups en andere kleine bedrijven.

En ja, ik maak uiteraard ook gebruik van het systeem van liquidatiereserves. Ook dat heb ik te lang niet gedaan, om het vermogen binnen de vennootschap groot te houden. Maar als je wat ouder wordt, besef je des te meer dat dit vooral een fiscaalvoordelige manier is om geld vanuit de vennootschap naar je privé uit te keren. Het geeft me gemoedsrust dat Bank Van Breda me ook hierin punctueel begeleid.

Naast de opbouw van mijn vermogen naar mijn pensioenleeftijd toe, het fiscaalgunstig uitkeren naar mijn privé en het feit dat ik als vennoot à la carte kan beslissen waar ik mijn centen het liefst aan uitgeef, heeft de vennootschap voor mij nog een vierde grote troef: de successieplanning. Ook daar ben ik sinds een tijdje mee bezig.

Een vennootschap maakt het gemakkelijker om je aandelen aan voordelige tarieven door te geven aan de volgende generatie. Meer nog, in Vlaanderen is een bedrijfsschenking onder bepaalde voorwaarden zelfs onbelast.

Ook in mijn successieplanning is Bank Van Breda een sturende factor. Uiteindelijk heb ik het niet via de bank geregeld, maar via een jurist die heeft meegeschreven aan de wetteksten omtrent deze materie. ‘Je bent in goede handen,’ verzekerde mijn account manager Thomas me. ‘Beter kan niet. Ook als bank zijn we gerust dat dit helemaal in orde komt.’ Geen getrek of overtuigingsdrang. Bij Bank Van Breda mag je echt je eigen keuzes maken. Dat apprecieer ik enorm. Net als de transparante communictie en de proactiviteit. Meestal krijg ik nog op dezelfde dag van mijn vraag een eerlijk en duidelijk antwoord. Ook daarvoor koos ik voor deze bank. Er is een duidelijke klik. En dat maakt de samenwerking des te fijner.’